غیر قمر هیچ مگو

حمید شنبه 13 آبان 1385 ساعت 02:27 ب.ظ http://yahamid.blogfa.com

فقط می‌تونم با چشم نمناکم بگم که من همه زندگیمو از ایشون دارم. من طاقتم در برابر اسم اربابم خیلی کمه. حساسم به نام مقدسشون. چی بگم که دلم آروم بشه؟
خالق وفااست، اربابمون.
خدارو شکر که ازاین نوشته ها راحت نمی‌گذرید.

میتونم حرف دلتون رو بفهمم. چون خودم هم نسبت به اسم و وجود مقدس ایشون همینطور حساسم و اسمشون رو که میشنوم قلبم میلرزه و چشمم از شدت عشق پر از اشک میشه.
فرق من با شما اینه که خیلی مونده تا افتخار کنم و بگم ایشون اربابم هستند. شاید بتونم همه ی جراتمو جمع کنم و برم دم در خونه شون زیر سایه ی دیوارشون بشینم و قند توی دلم آب بشه که جام امنه. همون رو عشقه...
آخه وجود این گل حیف نبود؟ ای خدااا...

نوجوان یکشنبه 14 آبان 1385 ساعت 08:17 ب.ظ

من از این حرف و حدیثا چیزی نمی فهمم. نمی فهمم چه احساسی داری. فقط می دونم که هیچ احساسی نسبت بهش ندارم و نمی خوام داشته باشم.

منکر وجود ادمهای خوب نیستم. ادمهای خیلی خوب هم هستند و بوده اند. اما منو سنه نه. من الگو زیاد دارم. ولی میتونم از این الگو ها الگو برداری کنم؟

سلام دوست نوجوانم.
چون شما رو دوست خودم میدونم، براتون بهترین از هرچیز رو آرزو میکنم. چون با همه وجودم معتقدم که عشق به خوبانی مثل حضرت ابوالفضل العباس، از بهترین نعمات زندگی محسوب میشه، برای شما دوست محترم چنین عشقی و یقینی که خودم تجربه کردم رو آرزو میکنم.

الگو برداری؟ خب ... صد البته که فقط عده ی قلیلی از انسانها توانایی و توفیق تلاش برای رفتار مثل چنین نمونه هایی رو پیدا میکنند. ولی عشق و ارادت مقوله ای جداست. من حقیر از اونهام که دلم به این عشق خوش و گرمه و میدونم از اون عشقهاست که انشالله به لطف خدا، بهم قدرت میده که بلایا و تلخی های این دنیا و بازی های پوچش رو تحمل کنم. من کجا و جرات الگو برداری کجا؟ داریم از بهترین انسانهای خلق شده ی دنیا حرف میزنیم ها. از اونها که فقط شنیدن اسمشون توی دلها طوفان به پا میکنه. محرم که میرسه یه بار با همین نگاه بی تعصبتون به ظاهر شهر نگاه کنید (قضاوت درباره ی باطن رو بسپریم به قاضی اعظم).
ولله که این مصرع آتش به دلم میزنه:
باز این چه شورش که در خلق عالم است

چه کنم؟‌دوستشون دارم. الحمدلله. :)

کیانا دوشنبه 15 آبان 1385 ساعت 07:48 ق.ظ

به خدا دنیا رو نمی خوام بی اباالفضل
جنت الاعلا رو نمی خوام بی اباالفضل
دلتون سرشار از عشقش و چشمتون نمناک از شورش
ما رو هم دعا کنید.
مسیحیام تو خونه شون عطر گل یاس می زارن
خدا بشون پسر بده اسمشو عباس می زارن

سلام دوست خوب.

عجب دعای قشنگی درحقم کردید. همینو میخوام: دلی سرشار از عشق قمر بنی هاشم. همین الانش هم از تصور وجود عزیزش دلم پر میزنه. :) ای جاااااااان .. :')

انشالله سفر کربلا قسمت شما و همه ی عشاق بشه. فکر کنم من تازه اون موقع بفهمم زندگی یعنی چی.

حمید چهارشنبه 17 آبان 1385 ساعت 04:39 ب.ظ http://yahamid.blogfa.com

سلام. چندروزه می‌خواهم نظر بنویسم و میسر نشده. در مورد اربابمون گفتار اونهایی که حضرت رو در همین دوران ما زیارت می‌کنند شیرینه و اثربخش.