دوم آذری دیگر

یک سال به عمر عزیزی اضافه شد. عزیزی که بیشتر از دو سال و نیمه که ندیدمش ولی ذره ای از عزیز بودنش کم نشده. کی گفته از دل برود هر آنکه از دیده برفت؟ اصلا مگه این عزیزان میان که برن؟ مگه میشه؟ یعنی احساس دوستی و رفاقت اونقدر ضعیفه؟ اونقدر ضعیف که اگه صدای دوستی رو نشنوی و نبینی اش، این احساس کم یا محو بشه؟ 

بیست و ششمین تولدت مبارک دوست با احساس، باهوش و فعال من. خدا حفظت کنه و سالهای سال با شادی و سلامتی و موفقیت زندگی کنی و بهترین سرنوشت در انتظارت باشه. الهی آمین.